【實用書籍app】Şafii Fıkhı Minhac|最夯免費app-綠色工廠好玩App

Programda Şâfii Fıkıh Kitaplarından Minhac bulunmaktadır

"Minhâcü't-Talibin" adlı eser, İmam Şafiî'nin mezhebine göre hazırlanmış, ibadet ve muamelat hükümlerini ihtiva eden kısa fakat kapsamlı bir kitaptır. Eser, Ebu Zekeriyyâ Yahya bin Şeref bin Mürî en- Nevevî (631-676 H/1233-1277 M.) -ALLAH rahmet eylesin- tarafından hazırlanmıştır.

Mezhep imamı Ebu Abdullah Muhammed bin İdris eş-Şafıî'nin (150-204/767-820) fıkha dair kaleme aldığı "el-Ümm" adlı eseri, kendisinden sonra mezhebine dair yazılan eserlere temel kaynak ol¬muştur. Meselâ; "Nihaye" Ümm'den, "Basit" Nihaye'den, "Vasit" Basit'ten, "Veciz" Vasit'ten, "Muharrer" Veciz'den, "Minhâc" (eli¬mizdeki eser) Muharrer'den, "Menhec" Minhac'tan, "Nehc" Men-hec'ten ve "Ravde" Aziz (Rafıi'inin Veciz'e yazdığı büyük şerh)'den Özetlenerek hazırlanmıştır. Daha sonraki asırlarda Şafiî mezhebine dair eser verenler, hep bu eserlere atıfta bulunarak eserlerini hazırlamışlardır.

İmam Nevevî, bu eserini İmam ebu'l-Kasım Abdülkerim bin Muhammed bin Abdülkerim er-Rafıi'nin (Ö.623/1226) "Muharrer" adlı eserini özetleyerek ve tashih ederek hazırlamıştır.

Eserde fakihlerin meseleler hakkındaki görüşleri ve hükümle¬rin kuvvet dereceleri özel kavramlarla belirtilmiştir. Meselâ; varsa İmam Şafiî'nin mesele hakkındaki görüşü "Kavil", İmam Şafiî'ye ta¬bi olan alimlerin mesele hakkındaki görüşleri "Vecih", İmam Şa¬fiî'nin mesele hakkındaki rivayetleri "Tarik" ve İmam Şafiî'nin me-sele hakkındaki kesin sözü "Nass" kavramı ile belirtilmiştir. Görüşlerin kuvvet dereceleri ise "Zahir, Ezher, Meşhur, Sahih, Esah, Kile" gibi tabirlerle belirtilmiştir. Bu tabirlerin ifade ettikleri manaları, müellif mukaddimesinde güzel bir şekilde açıklamıştır. Mukad¬dimeyi tercüme edip kitabın başına koyduk. Eserin muhtevasını sağlam bir şekilde anlayabilmek için, okuyucunun müellifin mukad¬dimesini mutlaka okuması gerekmektedir.

Nevevî, imam Rafıi'nin Muharrer adlı kitabında bulunmayıp Minhacta bulunması gerektiğine inandığı bazı meseleleri Minhaca ilâve etmiştir. Kendisine ait ilâvelere işaret etmek için meselenin ev¬veline "Ben diyorum ki", sonuna da "ALLAH daha iyi bilir" tabirini koymuştur.

Kolay anlaşılması için görüşlerin kuvvet derecelerini gösteren kavramlardan; "Kile" tabirini "Zayıf kavle göre", "Nass" tabirini "imam'm kesin beyanına göre", İmam-ı Şafiî için kullanılan "Kavl-i kadim" tabirini "İmamın ilk kavli ", "Kavl-i cedid" tabirini "İmamın son kavli", "Esahb" tabirini "En sahih kavle göre", "Ezher" tabirini "En zahir kavle göre" ve "Alel-mezhep" tabirini "Mezhepçe kabul edilen rivayete göre" şeklinde aldık. Eserde "Fasıl" tabi¬ri ile belirtilen konulara ana başlıklarını koyduk ve fasıl tabirini almadık.

Minhâc kısa ve kapsamlı bir eser olduğundan kendisine kırk kadar şerh yazılmıştır: "Tuhfetü'l-Muhtaç", "Muğni'l-Muhtaç", "Nihayetü'l-Muhtaç", "Kalyubî ve Umeyre" ve "Siracü'l-Vehhac" bu şerhlerin en belirgin olanlarıdır. Eser, Van den Berg tarafından Fransızca'ya tercüme edilmiştir.